Dine hizmet ediyor teziyle mevcut iktidarın hata ve yanlışlarını görmezden gelmek, onu muhaliflerine karşı savunmak mantıklı ve tutarlı olabilir. Ne var ki mantık yürütmenin doğruluğu, varılan hükmün doğruluğunu garanti etmez. 

Yanlış bir öncülden hareket edilmişse tutarlılık suya düşer, bir şeye yaramaz. Çünkü bir iktidarın görev ve sorumluluğu dine hizmet değil, insanlar arasında hukuk ve adaleti sağlamaktır. 

İbn Haldun da şeri hükümeti tercih ettiğini ama şeri hükümetin şart olmadığını, hükümetin asıl görevinin adalet olduğunu söyler. Bu görüşüyle asırlar sonra ortaya atılacak fikirlere öncülük etmiştir.  

Ama insanları dinle elde etmek hem kolay ve hem kârlı olduğu için siyasetçilerin çoğu dini kullanmaktan çekinmez. 

Konu din olunca insanlar düşünme ve eleştirme melekesini tatil eder, din olarak anladığı cami yaptırmak ve inanıyorum demekten ibarettir. İstediğin haramı işle, çal çırp sorun yok.

İnsanların inanç ve itikadı, ahlak ve davranışlara tercih etmeleri gafletlerinin ne kadar kalın olduğunu gösterir. Bir şeyi beş kuruş ucuz almak için kırk dükkân dolaşan, mümin kafir ayırımı yapmayan biri siyasal basirete gelince körleşiyor.

Esasında bu tam da körlük değil. Yahudi ve Ermeni'den alış veriş yapması da, desteklediği hizip de ona çıkarlar sağlayacağı niyet ve düşüncesiyle hareket eder.

Herkes neyi niçin desteklediğini çok da iyi biliyor. Onların gözünde asıl aptal ve saf olan biziz. Çünkü çıkarımızı bilmiyoruz...